نمیتوان تاریخ کشور بوسنی را نوشت ولی نامی از او به میان نیاورد. او برای تمام مسلمانان وطن پرست بوسنی یک قهرمان است. در زمانی که مسلمانان تحت محاصره بودند و تحریم سلاح آنها را در دفاع از خود ناتوان ساخته بود، چنگیچ از ارتباطات جهانی خود استفاده کرد تا به کمک آنها بیاید.
آنها از ما نه غذا که سلاح می خواستند و شعارشان در همهجا این بود که: نمیخواهیم با شکم سیر به دست دشمن سرهایمان بریده و شکمهایمان دریده و در مقابل چشمان اشکبارمان زنان و کودکانمان قتلعام گردند. به جای غذا به ما سلاح بدهید
روی سنگ در دو محراب کوچکتر راست و چپ که دو حاشیه کوچک نقره ای دارد به دو زبان فارسی و بوسنیایی نوشته شده:
به یاد شهدای ایرانی که جان خود را برای تحقق صلح در کشور بوسنی و هرزگوین نثار کردند.
سلیمان افندی چلیکوویچ در این مراسم ضمن گرامیداشت یاد و خاطراه شهدای جنگ بوسنی و هرزگوین، جمهوری اسلامی ایران را یکی از دوستان واقعی و راستین بوسنی و هرزگوین عنوان کرد که در تمام شرایط به خصوص روزهای سخت و دشوار جنگ در کنار دولت و مردم بوسنی ایستاد.
از کتاب های «لبخند من، انتقام من است» ، «کارت پستالهایی از گور» و «خداحافظ سارایوو» در این مراسم رونمایی خواهد شد.
فراخوان شرکت در پیاده روی مارش میرا تا تاریخ ١٣٩٧/١/٢٧ تمدید شد.
تشکل مردمنهاد رهروان ستارگان هدایت با همکارى کالج فارسی بوسنیایى، به مناسبت بیست و سومین سالگرد نسلکشی سربرنیتسا برگزار میکند:
گردهمآیی بینالمللی فعالان صلح و مقاومت در بوسنی و هرزگوین، همزمان با راهپیمایی مارش میرا
او به ما گفت که او با میلوشویچ توافق کرده تا دو تیم در راستای عادیسازی روابط میان صربستان و کرواسی کار مذاکره کنند. با این حال، لازم بود که ایده اصلی این مذاکرات را پنهان نگه داریم…
البته امروز خیلیها ممکن است بگویند امضای توافقنامه اشتباه بود و باید جنگ ادامه پیدا میکرد. این افراد شرایط آن زمان را مدنظر قرار نمیدهند و از دور به ماجرا نگاه میکنند…
یک عضو سابق صرب ریاست جمهوری بوسنی متهم به جنایت جنگی بر علیه مسلمانان و کروات ها در زمان جنگ بوسنی شده است. بوریسلاو پاراواتس هفتاد و دو ساله که بین سال های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ جزو شورای ریاست جمهوری بوده است، دومین نفر از اعضای شورای ریاست جمهوریست، بعد از مومچیلو کرایشنیک، است که به جنایات جنگی متهم می شود. کرایشنیک قبلا توسط یک دادگاه جنایات جنگی سازمان ملل به دلیل نقشش در جنگ های بین نژادی بوسنی به بیست سال زندان محکوم شده است.
پاراواتس و سه صرب بوسنیایی دیگر متهم به مشارکت در “حملات سازماندهی شده” بر علیه جمعیت مسلمان و کروات در شمال منطفه دوبوی و تسلیچ در سال های ۱۹۹۲ و ۱۹۹۳ شده اند. این حملات سازماندهی شده موجب اخراج تقریبا تمام جمعیت مسلمان و کروات که بالغ بر ده ها هزار نفر می گردید و به قتل رسیدن صدها قربانی شده است.
پاراواتس که در آن زمان شهردار دوبوی و رییس کمیته بحران جنگی شهر بوده است متهم به دست داشتن در حمله های برنامه ریزی شده بر علیه روستاها و شهرهای مسلمان و کروات نشین بوده که طی آن غیرنظامی ها کشته و یا به کمپ ها فرستاده شدند.
در نتیجه جنگ بین گروه های نژادی بوسنی، کروات ها، مسلمانان و صرب ها صد هزار نفر به قتل رسیده و دو میلیون نفر، نیمی از جمعیت پیش از جنگ بوسنی، بی خانمان شدند.
منبع: فرانس۲۴
زمانی که قبل از سفر، برای خداحافظی خدمت مقام معظّم رهبری رفته بود، بعد از فرودگاه به من زنگ زد و گفت: «وقتی رفتم خدمت آقا، آقا فرمودند که سلام من را به اصحاب سیّدالشهداء برسان. نمی دانم منظور حضرت آقا چیه؟ آیا رزمندگانی که در بوسنی می جنگند را اصحاب سیّدالشهداء می دانند یا چیز دیگری است؟» سفر آخر ایشان بود و دیگر برنگشت.
ادامه آرشيویک مدت بود که روغن ماشین کم شده بود. محمود راه افتاد رفت چند شهر دیگر، روغن ماشین گیر آورد. چند حلب برداشت و آورد ملایر. همان در سپاه ملایر که رسید، عموش از راه رسید. محمود را دید. گفت «محمود جان، یک قوطی از این روغن ماشین ها رو به من می دی؟»
ادامه آرشيومصطفی همیشه به شوخی و جدی قبر خالی کنار شهید تاجوک را نشان می داد و می گفت:
“این جا را برای خودم نگه داشتم”
اما شب قبل برادرش شهید حیدری را در خواب دیده بود که می گوید:
“فردا شب برای من مهمان می آید”