مقام معظم رهبری
حسن چنگیچ، مردی بلند قامت تر از بوسنی
نمی‌توان تاریخ کشور بوسنی را نوشت ولی نامی از او به میان نیاورد. او برای تمام مسلمانان وطن پرست بوسنی یک قهرمان است. در زمانی که مسلمانان تحت محاصره بودند و تحریم سلاح آن‌ها را در دفاع از خود ناتوان ساخته بود، چنگیچ از ارتباطات جهانی خود استفاده کرد تا به کمک آن‌ها بیاید.
سارایوو، سروی در آتش
آن‌ها از ما نه غذا که سلاح می خواستند و شعارشان در همه‌جا این بود که: نمی‌خواهیم با شکم سیر به دست دشمن سرهایمان بریده و شکم‌هایمان دریده و در مقابل چشمان اشک‌بارمان زنان و کودکانمان قتل‌عام گردند. به جای غذا به ما سلاح بدهید
رونمایی از سنگ یادمان شهدای ایرانی در بوسنی
روی سنگ در دو محراب کوچکتر راست و چپ که دو حاشیه کوچک نقره ای دارد به دو زبان فارسی و بوسنیایی نوشته شده:
به یاد شهدای ایرانی که جان خود را برای تحقق صلح در کشور بوسنی و هرزگوین نثار کردند.
برگزاری بیست و پنجمین سالگرد شهادت شهید رسول حیدری و شهید محمد آودیچ در بوسنی
سلیمان افندی چلیکوویچ در این مراسم ضمن گرامیداشت یاد و خاطراه شهدای جنگ بوسنی و هرزگوین، جمهوری اسلامی ایران را یکی از دوستان واقعی و راستین بوسنی و هرزگوین عنوان کرد که در تمام شرایط به خصوص روزهای سخت و دشوار جنگ در کنار دولت و مردم بوسنی ایستاد.
دعوت به نشست «سلام سارایوو»
از کتاب های «لبخند من، انتقام من است» ، «کارت پستالهایی از گور» و «خداحافظ سارایوو» در این مراسم رونمایی خواهد شد.
تمدید فراخوان حضور در سالگرد نسل‌کشی سربرنیتسا
فراخوان شرکت در پیاده روی مارش میرا تا تاریخ ١٣٩٧/١/٢٧ تمدید شد.
فراخوان حضور در سالگرد نسل‌کشی سربرنیتسا
تشکل مردم‌نهاد رهروان ستارگان هدایت با همکارى کالج فارسی بوسنیایى، به مناسبت بیست و سومین سالگرد نسل‌کشی سربرنیتسا برگزار می‌کند:
گردهم‌آیی بین‌المللی فعالان صلح و مقاومت در بوسنی و هرزگوین، هم‌زمان با راه‌پیمایی مارش میرا
صرب‌ها و کروات‌ها چگونه قصد داشتند بوسنی را تقسیم کنند؟
او به ما گفت که او با میلوشویچ توافق کرده تا دو تیم در راستای عادی‌سازی روابط میان صربستان و کرواسی کار مذاکره کنند. با این حال، لازم بود که ایده اصلی این مذاکرات را پنهان نگه داریم…
دیتون یک اجبار بود نه یک انتخاب!
البته امروز خیلی‌ها ممکن است بگویند امضای توافق‌نامه اشتباه بود و باید جنگ ادامه پیدا می‌کرد. این افراد شرایط آن زمان را مدنظر قرار نمی‌دهند و از دور به ماجرا نگاه می‌کنند…
جنگ ایده ها: تجمع صرب های موافق و مخالف دولت بوسنی
ده‌ها هزار موافق و مخالف دولت صرب بوسنی در شهر شمالی بانیا لوکا روز شنبه تظاهراتی جداگانه برگزار کردند.
ائتلاف برای تغییر و هم‌راستا با اتحادیه اروپا دولت صرب بوسنی را متهم به فساد و رهبر آنان میلوراد دودیک را به دیکتاتوری متهم می‌کنند. آن‌ها می‌گویند او منطقه را به مرز فروپاشی اقتصادی برده است. این ائتلاف ادعا می‌کند، صرب بوسنی بهتر است با همکاری با دیگر کشورها اصلاحات را شروع کرده و زندگی مردم را بهبود بخشد و به ۲۸امین کشور اتحادیه اروپا تبدیل شوند.
کمپین دودیک، مخالفین را به خیانت به منافع صرب بوسنی متهم می‌کند که به گفته او جدایی از بوسنی و تشکیل کشور جدید صربستان با روابط نزدیک با روسیه است.
صرب‌های بوسنی بین سال‌های ۹۲ تا ۹۵ میلادی برای جدایی و الحاق به همسایه خود صربستان مبارزه کردند. این درگیری با صد هزار کشته پایان یافت و مرزهای خارجی این کشور دست نخورده باقی ماند. اما کشور به دو منطقه تقسیم شد. جمهوری صرب بوسنی و فدراسیون بوسنی و هرزگوین. هرکدام مؤسسات شبه دولتی داشته و توسط یک دولت مشترک به هم متصل هستند. ریاست جمهوری سه نفره و یک مجلس.
پافشاری دودیک بر جدایی باعث شده کشور نتواند مسیر الحاق به منطقه یورو را طی کند. مخالفین او ادعا می‌کنند او می‌خواهد کشور را جدا کند تا بتواند دادگاه‌ها را کنترل کرده و اختلاس‌های مالی که متحدان او را ثروتمند کرده مخفی کند.
هر دو طرف هزاران نفر را با اتوبوس به بانجا لوکا آوردند.
مخالفین او خواستار انتخابات زودرس بوده و حامیان دودیک، عکس‌های او و پوتین را در دست داشتند.
دودیک به حامیان خود گفت، اگر کشوری نداشته باشیم کشته خواهیم شد. جمهوری صرب بوسنی یک کشور است و ما از آن دفاع می‌کنیم.
چند صد متر آن طرف‌تر مخالفین او خواستار استعفایش شدند و شعار می دادند “دزد! دزد!”
ائتلاف برای تغییر یک سال قبل فساد دودیک و متحدین او را فاش کرد و نمودار وخامت وضع معیشت مردم بوسنی در زمان ریاست جمهوری وی را منتشر کردند.
مخالفین وی در تظاهرات از وضع بد زندگی خود شکایت کردند و گفتند مبلغ دریافتی بازنشستگان، در اروپا کمترین مبلغ است در صورتی که فرزندان مقامات در دولت دودیک دارای املاک در خارج از کشور هستند.
در هر دو تظاهرات سربازان قدیمی ادعا می‌کردند تنها طرف آن‌ها حافظ ایده‌های رهبران زمان جنگ، رادوان و ژنرال راتکو ملادیچ هستند. هر دو نفر توسط تریبون جرائم جنگی در لاهه زندانی هستند. یکی به جرم جرائم جنگی و دیگری به جرم نسل کشی و جرائم علیه بشریت.
پسر ملادیچ نیز در تظاهرات حمایت از دولت به حامیان دودیک پیوست، در حالی که دختر کاراجیچ در طرف دیگر تظاهرات به مخالفین ملحق شد. هر دوی آن‌ها گفتند از طرف پدرشان صحبت می‌کنند.
تظاهرات بدون درگیری پایان یافت.
منبع:AP
شهیدسید محمد حسین نواب
زمانی که قبل از سفر، برای خداحافظی خدمت مقام معظّم رهبری رفته بود، بعد از فرودگاه به من زنگ زد و گفت: «وقتی رفتم خدمت آقا، آقا فرمودند که سلام من را به اصحاب سیّدالشهداء برسان. نمی دانم منظور حضرت آقا چیه؟ آیا رزمندگانی که در بوسنی می جنگند را اصحاب سیّدالشهداء می دانند یا چیز دیگری است؟» سفر آخر ایشان بود و دیگر برنگشت.
ادامه آرشيوشهیدمحمود صائبی
یک مدت بود که روغن ماشین کم شده بود. محمود راه افتاد رفت چند شهر دیگر، روغن ماشین گیر آورد. چند حلب برداشت و آورد ملایر. همان در سپاه ملایر که رسید، عموش از راه رسید. محمود را دید. گفت «محمود جان، یک قوطی از این روغن ماشین ها رو به من می دی؟»
ادامه آرشيوشهیدمصطفی طالبی
مصطفی همیشه به شوخی و جدی قبر خالی کنار شهید تاجوک را نشان می داد و می گفت:
“این جا را برای خودم نگه داشتم”
اما شب قبل برادرش شهید حیدری را در خواب دیده بود که می گوید:
“فردا شب برای من مهمان می آید”
