نمیتوان تاریخ کشور بوسنی را نوشت ولی نامی از او به میان نیاورد. او برای تمام مسلمانان وطن پرست بوسنی یک قهرمان است. در زمانی که مسلمانان تحت محاصره بودند و تحریم سلاح آنها را در دفاع از خود ناتوان ساخته بود، چنگیچ از ارتباطات جهانی خود استفاده کرد تا به کمک آنها بیاید.
آنها از ما نه غذا که سلاح می خواستند و شعارشان در همهجا این بود که: نمیخواهیم با شکم سیر به دست دشمن سرهایمان بریده و شکمهایمان دریده و در مقابل چشمان اشکبارمان زنان و کودکانمان قتلعام گردند. به جای غذا به ما سلاح بدهید
روی سنگ در دو محراب کوچکتر راست و چپ که دو حاشیه کوچک نقره ای دارد به دو زبان فارسی و بوسنیایی نوشته شده:
به یاد شهدای ایرانی که جان خود را برای تحقق صلح در کشور بوسنی و هرزگوین نثار کردند.
سلیمان افندی چلیکوویچ در این مراسم ضمن گرامیداشت یاد و خاطراه شهدای جنگ بوسنی و هرزگوین، جمهوری اسلامی ایران را یکی از دوستان واقعی و راستین بوسنی و هرزگوین عنوان کرد که در تمام شرایط به خصوص روزهای سخت و دشوار جنگ در کنار دولت و مردم بوسنی ایستاد.
از کتاب های «لبخند من، انتقام من است» ، «کارت پستالهایی از گور» و «خداحافظ سارایوو» در این مراسم رونمایی خواهد شد.
فراخوان شرکت در پیاده روی مارش میرا تا تاریخ ١٣٩٧/١/٢٧ تمدید شد.
تشکل مردمنهاد رهروان ستارگان هدایت با همکارى کالج فارسی بوسنیایى، به مناسبت بیست و سومین سالگرد نسلکشی سربرنیتسا برگزار میکند:
گردهمآیی بینالمللی فعالان صلح و مقاومت در بوسنی و هرزگوین، همزمان با راهپیمایی مارش میرا
او به ما گفت که او با میلوشویچ توافق کرده تا دو تیم در راستای عادیسازی روابط میان صربستان و کرواسی کار مذاکره کنند. با این حال، لازم بود که ایده اصلی این مذاکرات را پنهان نگه داریم…
البته امروز خیلیها ممکن است بگویند امضای توافقنامه اشتباه بود و باید جنگ ادامه پیدا میکرد. این افراد شرایط آن زمان را مدنظر قرار نمیدهند و از دور به ماجرا نگاه میکنند…
هاجرو از ساکنین گورنیا ماوچا میگوید: “ما عقیده داریم داعش از بدنه اصلی اسلام منحرف شده است.” با این وجود او اضافه میکند، ما همچنان از آموزشهای نصرت امام اویچ پیروی میکنیم.” او یک روحانی بحثبرانگیز ساکن گورنیا ماوچا است که هماکنون در کنار همپیمانان القاعده با نام جبهه النصره در سوریه در حال جنگ است.
ملادیچ به زنان مسلمان به اسارت درآمده که وحشت زده بودند اطمینان داد که عزیزانشان در جای امنی هستند اما در همان زمان سربازان او در حال جمع کردن و سلاخی ۸۰۰۰ شوهر و فرزندشان بودند
با این حال پرداخت وجه عاشقانه زندگی شهید نباید با عدم پرداخت یک فصل زندگی و حذف جنگ و … همراه شود، کما این که در این کتاب با این عدم پرداخت سهوی و یا عمدی مواجه هستیم.
سال ۱۹۹۲ میلادی (۱۳۷۱شمسی) آیت الله احمد جنتی به عنوان نماینده رهبری در حوزه بالکان در سفر به بوسنی و کرواسی، ضمن بازدید از اردوگاه آوارگان جنگ بوسنی با رهبر مسیحیان کاتولیک کرواسی و سایر مقامات بلندپایه طرف های جنگ، دیدار کرد
یک مدت بود که روغن ماشین کم شده بود. محمود راه افتاد رفت چند شهر دیگر، روغن ماشین گیر آورد. چند حلب برداشت و آورد ملایر. همان در سپاه ملایر که رسید، عموش از راه رسید. محمود را دید. گفت «محمود جان، یک قوطی از این روغن ماشین ها رو به من می دی؟»
پیش از شروع به کار، یکسری به جاده کاکانی بزن یکسر هم به مزار قدیمی موستار بزن. یاد و پیمانی تازه کن با رسول و نواب. شروع کاری برکت دارد. راستی یک پیگیری مختصر هم بکن که چرا نیکنام یادمان ندارد. غربت آن روزهایشان کافی است نگذاریم غریبتر بمانند.
تا به حال کتابهای خاطرات زیادی خوانده بودم اما درباره شهدای برونمرزی کتابی نخوانده بودم تا این که «ر» و «رسول مولتان» به دستم رسید. دو کتاب درباره مردانی که از عافیت خود و خانواده گذشتند و رفتند تا پرچم نهضت جهانی انقلاب اسلامی را در دیگر سرزمینها برفراشته کنند و الحق که این کار را به شایستگی به سرانجام رساندند و مزدشان را نیز با نثار خون خود گرفتند.
کتاب “نبرد درالوک” خاطرات سردار جعفر جهروتی زاده از ۸ سال دفاع مقدس می باشد. بخشی از این کتاب […]
در «ر» باز هم برادران کاری کرده که پیش از آن کمتر در کتب دفاعمقدس انجام شده و به مخاطبش نشان داده با نویسنده و کتابی روبهرو است که تا پیش از این نبوده است
زمانی که قبل از سفر، برای خداحافظی خدمت مقام معظّم رهبری رفته بود، بعد از فرودگاه به من زنگ زد و گفت: «وقتی رفتم خدمت آقا، آقا فرمودند که سلام من را به اصحاب سیّدالشهداء برسان. نمی دانم منظور حضرت آقا چیه؟ آیا رزمندگانی که در بوسنی می جنگند را اصحاب سیّدالشهداء می دانند یا چیز دیگری است؟» سفر آخر ایشان بود و دیگر برنگشت.
ادامه آرشيویک مدت بود که روغن ماشین کم شده بود. محمود راه افتاد رفت چند شهر دیگر، روغن ماشین گیر آورد. چند حلب برداشت و آورد ملایر. همان در سپاه ملایر که رسید، عموش از راه رسید. محمود را دید. گفت «محمود جان، یک قوطی از این روغن ماشین ها رو به من می دی؟»
ادامه آرشيومصطفی همیشه به شوخی و جدی قبر خالی کنار شهید تاجوک را نشان می داد و می گفت:
“این جا را برای خودم نگه داشتم”
اما شب قبل برادرش شهید حیدری را در خواب دیده بود که می گوید:
“فردا شب برای من مهمان می آید”